مجیک ماشروم یا قارچ جادویی چیست؟

قارچ هایی که محتوی سیلوسایبین هستند عموما با نام مجیک ماشروم یا قارچ جادویی شناخته می‌شوند. سیلوسایبین یک ماده تحت کنترل schedule-I می‌باشد؛ به این معنی که می‌تواند شدیدا تحت سومصرف قرار بگیرد و از سویی هیچ هدف قانونی برای مصارف پزشکی ندارد.

افراد اغلب از سیلوسایبین یا قارچ جادویی به عنوان یک ماده‌ی تفریحی استفاده می‌کنند که منجر به احساس سرخوشی می‌شود؛ مسئله‌ای که در مصرف موادی نظیر LSD هم دیده می‌شود.

سیلوسایبین در قارچ جادویی چیست؟

سیلوسایبین یک ماده‌ی توهم زا است که از طریق فعال کردن گیرنده‌های سروتونین که عموما در قشر پره‌فرونتال مغز هستند عمل می‌کند. مواد توهم‌زا همچنین مراکزی را از مغز که مسئول حس وحشت هستند تحریک می‌کنند.
سیلوسایبین موجود در مجیک ماشروم همیشه منجر به توهم بینایی و شنوایی نمی‌شود؛ بلکه می‌تواند نحوه ادراک افراد نسبت به اشیای پیرامونشان را تحریف کند.

مقدار مصرفی ماده، تجریه‌ی قبلی و انتظار این که تجربه مصرف دارو چگونه شکل می‌گیرد، همگی می‌توانند بر روی نحوه اثر سیلوسایبین تاثیرگذار باشند.

پس از آن که سیلوسایبین وارد روده و جذب شد، تبدیل به سیلوسبین می‌شود. اثر سیلوسایبین عموما سی دقیقه پس از مصرف شروع می‌شود و حداقل بین 4 تا 6 ساعت باقی می‌ماند. با این حال در برخی افراد تغییر افکار و احساسات ممکن است تا چند روز ادامه پیدا کند.

قارچ‌های محتوی سیلوسایبین یا همان قارچ های جادویی، عموما کوچک هستند و معمولا قهوه‌ای یا برنزی هستند؛ در طبیعت افراد اغلب قارچ‌های محتوی سیلوسایبین را با قارچ‌های سمی اشتباه می‌گیرند.

افراد معمولا مجیک ماشروم را به صورت چای دم کرده یا همراه با یک ماده غذایی مصرف می‌کنند تا طعم تلخ آن را بپوشاند. همچنین فروشنده‌ها ممکن است آن را خرد کنند و به شکل کپشول بفروشند. برخی افراد مصرف‌کننده ممکن است این قارچ‌ها را با رویه‌ی شکلاتی بپوشانند. مصرف استنشاقی این ماده در ترکیب با کانابیس( که در ماریجوانا وجود دارد) هم ممکن است.

کارکرد قارچ بستگی به عوامل مختلفی دارد؛ از جمله:

• گونه قارچ

• محلی که قارچ در آن جا رشد کرده است

• شرایط رشد قارچ

• نحوه مصرف که تازه است یا خشک شده است

میزان مواد فعال موجود در قارچ خشک شده حدود 10 برابر بیشتر از انواع تازه آن است.